Osnovana je 1839 godine Prva beogradska gimnazija, najstarija srednja škola u prestonici Srbije. Najpre je imala dva razreda, tri godine kasnije pet, a profesori su bili mahom Srbi iz Vojvodine. Kroz nju je prošla plejada istaknutih ličnosti srpske istorije, nauke, umetnosti i kulture, uključjući Petra Kočića, Milovana Glišića, Jovana Skerlića, Jovana Cvijića, Mihaila Petrovića Alasa, kralja Petra I Karađorđevića, Gavrila Principa, Mošu Pijade, Svetozara Gligorića i mnoge druge.
Na Cetinju je 1887 godine rođen princ Đorđe Karađorđević, najstariji sin kralja Petra koji se 1909. godine odrekao prava prestolonasleđa u korist svog mlađeg brata Aleksandra. Međutim, ubrzo zatim princ Đorđe počeo je da se poziva na neustavnost te odluke i započeo aktivnost za povratak na položaj prestolonaslednika. Godine 1912, upućen je u sanatorijum za duševno obolele u Švajcarskoj, a od 1925. godine biva zatočen u duševnoj bolnici Toponica kod Niša. Oslobodili su ga Nemci 1941. godine, a umro je u Beogradu 1972. godine.
U SAD-u je 1920 godine usvojen 19. amandman, kojim je ženama priznato pravo glasa.
Objavljen je sporazum jugoslovenskog premijera Dragiše Cvetkovića i vođe Hrvatske seljačke stranke, Vladimira Mačeka, i uredba o ustanovljenju banovine Hrvatske. U njen sastav ušle su Savska i Primorska banovina i srezovi Dubrovnik, Šid, Ilok, Brčko, Gradačac, Derventa, Travnik i Fojnica, koji nikad dotad nisu bili deo Hrvatske.
