U Pragu je 1883 godine rođen Franc Kafka, pisac beznađa, očaja ili apsurda, pisac uprkos samom sebi, kako ga neretko nazivaju, jedan od najznamenitijih ali i najtajanstvenijih i najkontroverznijih predstavnika moderne proze. Živeći neprekidno u egzistencijalnoj zebnji, stvorio je značajno delo o opštoj nesigurnosti i ugroženosti čoveka, služeći se prevashodno postupkom groteske, paradoksa i fantastike. U svim njegovim pripovetkama i romanima usamljeni čovek bačen je u svet u kojem vlada obrnuta logika, tj. paradoks. Neki teoretičari i književni kritičari pribegavaju sociološko-istorijskom tumačenju Kafkinih dela, mnogi ih tumače biografski, odnosno psihološki, mada ima i onih (Maks Brod recimo) koji delu pristupaju sa religijsko-mitološkog stanovišta, kao i onih koji se drže tzv. imanentnog čitanja, tj. samog teksta, zanemarujući pri tom spoljašnje okolnosti. Kao malo koje delo svetske književnosti pre i posle Kafke, delo ovog pisca u celini je prožeto snažnim osećajem straha, krivice, beznađa, očaja i verom u goru budućnost (kod Kafke može biti samo gore, boljeg naprosto nema, svaki ishod je nužno rđav!). Pa ipak, budući artikulisan u delu, čini se da je sav taj očaj nadišao samog sebe. Kafka je testamentom odredio da se njegova neobjavljena dela spale, ali Maks Brod, njegov prijatelj i izvršilac testamenta, nije ga poslušao, tako da je veći deo Kafkinog opusa štampan posthumno. Dela: romani „Proces“, „Zamak“, „Amerika“, pripovetke „Preobražaj“, „Jazbina“, „U kažnjeničkoj koloniji“, „Presuda“, „Prolaznici koji trče“…
Odigrao se 1950 godine prvi krvavi sukob snaga SAD-a i Severne Koreje u Korejskom ratu.
U Parizu je 1971 godine umro roker i frontmen grupe „The Doors“ – Džim Morison.
SAD su 1988 godine oborile iranski putnički avion iznad Golfskog zaliva, prilikom čega je nastradalo 290 putnika.
