U Ajačiju na Korzici rođen je 1769 godine Napoleon Bonaparta, jedan od najvećih vojskovođa i zavojevača sveta, francuski car. Prvi put se istakao u borbi protiv Engleza kod Tulona 1793. godine. Generalski čin dobio je u 24. godini. Izvršio je niz vojnih pohoda na Italiju, Egipat, ratovao protiv Austrije. Godine 1799. zaveo je režim konzulstva, a sebe proglasio „doživotnim konzulom“ (1802). Izveo je reforme u državi i dao Francuskoj novi krivični i građanski zakon („Napoleonov kodeks“). Neuspeli pohod na Rusiju, poraz u bici kod Lajpciga 1813. i pad Pariza primorali su ga da abdicira i da se povuče na ostrvo Elbu, odakle se privremeno vratio i posle kratkotrajne „vlade od 100 dana“ i novog poraza kod Vaterloa, bio trajno prognan na ostrvo Sveta Jelena, gde je i umro 1821. godine.
Otvoren je 1914 godine Panamski kanal. Ovaj kanal koji povezuje Atlantski i Tihi okean otvoren je prolaskom američkog broda „Ancon“.
Posle upada u Srbiju 200.000 austrougarskih vojnika u Prvom svetskom ratu 1914 godine, Srpska vrhovna komanda prebacila je 180.000 vojnika u severozapadnu Srbiju i izradila plan za Cersku bitku. Zahvaljujući sjajnoj strategiji srpske komande i neuporedivoj hrabrosti srpskih vojnika, do 24. avgusta u Srbiji nije ostao nijedan austrougarski vojnik, izuzev 4.500 zarobljenika. Cerska bitka je prva saveznička pobeda u Prvom svetskom ratu koja je silno podigla ugled srpske vojske i sprečila Austrougarsku da na vreme koncentriše trupe na ruskom frontu.
Dva dana nakon što su zatvorile prolaz između Istočnog i Zapadnog Berlina bodljikavom žicom, istočnonemačke vlasti otpočele su 1961 godine izgradnju Berlinskog zida. U narednih 28 godina, Berlinski zid će stajati kao najopipljiviji simbol Hladnog rata – Gvozdena zavesa koja je delila Evropu. Do avgusta 1961. godine, prosečno je 2000 istočnonemačkih građana prelazilo u zapadni deo. Veći deo njih bili su visokoobrazovani ljudi, što je imalo poražavajuće efekte na istočnonemačku ekonomiju. Zato je Nikita Hruščov predložio i fizičko razdvajanje i postavljanje granice između Istočnog i Zapadnog Berlina. Nakon izgradnje Berlinskog zida, oko 5.000 ljudi uspelo je da prebegne, ali se procenat znatno smanjivao, jer je zid bio dobro čuvan. Čak 191 osoba izgubila je život pokušavajući da pređe preko zida koji je razdvajao Berlin. Nakon kraha socijalizma u Evropi, 9. novembra 1989. godine, istočnonemačke vlasti ukinule su zabranu prelaska iz istočnog u zapadni deo i već uveče se okupilo na hiljade građana i otpočelo je rušenje Berlinskog zida.